Gepubliceerd in De Volkskrant op 18 maart 2017
HUANCHACO, Peru – ‘Het draait allemaal om evenwicht,’ verzekert de Peruaanse visser ons. Met een soepele beweging zwaait de 55-jarige Ernesto Luis Montoya zijn caballito de totora over zijn schouder en loopt richting branding. De caballito – letterlijk vertaald een paardje van riet – is een bootje van twee rietbundels, niet groter dan een fikse surfplank maar met een gewicht van ruim honderd kilo. Daarop varen de vissers uren uit de kust om hun netten uit te gooien.
Uitkijkend over het water slaat Montoya een kruisje. Hij legt zijn bootje in het water, zet af en met een peddel van een gehalveerd stuk bamboe ploegt hij zich door de golven. Tegenover toeristen en vrienden op het strand demonstreert hij graag even zijn kunsten. Over de schouder kijken of de golf eraan komt, stevig peddelen en dan het moment waarop de caballito door de golf wordt gegrepen en vooruit snelt. Nu kan de peddel gebruikt worden als roer. De bestuurder zit geknield, of staat zelfs rechtop als de balans goed is.