In de Verenigde Staten zijn ruim een half miljoen mensen dakloos. Het probleem is vooral groot in de staat Californië, waar een kwart van hen te vinden is. Typisch voor de VS zijn ook de tijdelijke daklozen: gewone mensen die een periode in hun auto slapen omdat ze even geen huur kunnen opbrengen. Correspondent Jurriaan van Eerten sprak met de komiek Jason Flaster, een 27-jarige die in zijn auto woont terwijl hij het probeert te maken in de entertainment-industrie in Californië.
All posts by Jurriaan
Tequila, sexo y marihuana
TIJUANA, Mexico – “Holaaa señor. How are you? Quieres cervezaaa, margaritaaa?” Zoals vrijwel in ieder grensplaats ter wereld, komen ook in Tijuana in de eerste winkelstraat de verkopers op je af om koopwaar aan te prijzen die aan de andere kant van de grens niet te krijgen of veel duurder is. Lopend tussen deze Mexicaanse verkopers is het moeilijk om niet aan de muziek van Manu Chao te denken: “Welcome to Tijuana. Tequila, sexo y marihuana?”
Naast de standaard rits aan toeristische troep van souvenirwinkels wordt er ook een tandartsbehandeling en een doktersbezoek aangeprezen. Er komen immers geregeld Amerikanen zonder ziektekostenverzekering vanuit San Diego even de grens met Mexico over om een behandeling te laten doen voor een tiende van de prijs. Daardoor is het hier niet meer helemaal de tequila en marihuana waarover Manu Chao het heeft, maar eerder wortelkanaalbehandeling en ibuprofen. Maar ja, dat rijmt niet zo lekker hé.
Gelukkig, zoals ook meestal in grensplaatsen, beslaat dat toeristische circus alleen de eerste paar straten van Tijuana. Daar waar het befaamde grenshek tussen de twee landen nog zichtbaar is. Zodra we dat achter ons laten is er al gauw het pure Latijns-Amerika, een wereld van verschil is met de Verenigde Staten. Een roestige bus komt rammelend tot stilstand en een stroom studenten stapt uit, vanuit een winkel klinken de opwekkende akkoorden van mariachi-muziek, aan het eerste het beste terras wordt met flesjes bier geklonken en gelachen, door een open raam klinkt het tokkelen op een gitaar. Waar aan de noordkant van de grens de straten soms wel erg leeg en verlaten kunnen zijn, wordt er hier op straat geleefd.
Gepubliceerd in Bouillon! Magazine (Voor volledig verhaal te bestellen via link)
From posting bail to legal aid: NGOs go into overdrive at border
SAN DIEGO, California – Victor* first came to the United States in 2006. He left his village in the mountains of Peru during the country’s civil war in the 1990s after his family’s cow was stolen at gunpoint. As a farmer, his family’s entire livelihood was in that cow and the loss of it forced Victor to flee. First to the capital Lima, and later to Mexico.
He eventually crossed the border into the US, where he worked his way up to being a restaurant manager, and then got a job for a construction company. But in January, Victor’s mother became gravely ill and he left the US to take care of her in Peru. When she recovered, Victor made his way back to the US border, but things had changed significantly since he last crossed more than five years earlier.
The border was better fortified and Border Patrol agents seemed more abundant.
For undocumented migrants, wildfires bring additional worries
Oxnard, California – Last month’s Woolsey Fire in southern California wasn’t the first time Jacob* and his family witnessed the devastation a blaze can bring. They survived the Thomas Fire last December. And other smaller fires before that.
So when the smoke began to rise from Ventura County, they knew what kind of trouble was on its way.
The Woolsey Fire, like many of those that have ravaged California, destroyed houses, land and crops. It also destroyed the livelihood for hundreds of undocumented individuals, including Jacob, who work in the fields in and around the area.
In een hoek gedreven: vergeten migranten in Tijuana
Toen Tijuana plaats voor hen maakte in opvanghuizen, kregen de vanuit Amerika gedeporteerde Mexicanen hoop. Jarenlang woonden ze in een betonnen geul in Tijuana, onder de voetgangersbrug vlakbij de grensovergang. Door die betonnen geul sijpelt meestal een stroom rioolwater, die alleen af en toe de oceaan in spoelt wanneer het hard regent in de bergen. Op die dagen staat aan de andere kant van de grens, in het Amerikaanse San Diego, de rode vlag op het strand omdat het water te vervuild is om in te zwemmen.
De geul, die in Tijuana el canal heet, is een beruchte plek: iedereen weet dat daar verslaafden en verschoppelingen wonen. Met oude pallets en stukken landbouwplastic bouwden de gedeporteerde Mexicanen ook hun woningen in de geul, van waaruit ze ’s ochtends de stad in liepen om bij stoplichten auto’s te wassen, waarmee ze op een goede dag honderd peso verdienen – een euro of twee. Het is een van de weinige dingen die ze kunnen doen in deze grensstad. Het Amerika waar zij jaren gewoond hebben is onbereikbaar, hoewel vanuit el canal de grens zichtbaar is. Het Mexico waarin ze terechtgekomen waren was onbegrijpelijk, omdat ze er al veel te lang niet geweest waren of omdat ze uit een compleet andere hoek van het land komen, waar het vaak te gevaarlijk is om naar terug te keren.
Brandweer Californië weet niet hoeveel mensen er woonden in Paradise
In de nasleep van de verwoestende bosbranden in Californië blijft het aantal doden en vermisten stijgen. Naast de 74 getelde doden wordt er gesproken over ruim duizend vermisten. Voor hulpdiensten en gemeentes is het echter lastig om nauwkeurige getallen te geven, omdat niemand precies weet wie er in een stad woont in Californië.
In tegenstelling tot in Nederland, schrijven inwoners van Californië zich niet in bij hun gemeente. Het getal van 27.000 inwoners in Paradise, de zwaarst getroffen stad, is een inschatting die is gebaseerd op een cijfer uit 2010. Toen telde het United States Census Bureau bij zijn tienjaarlijkse volkstelling 26.218 mensen in Paradise.
De macabere zoektocht van de Eagles of the Desert
AJO, Arizona – Ieder jaar komen er honderden migranten om in de woestijn tussen Mexico en de Verenigde Staten door vermoeidheid en uitdroging. Naarmate de grens strenger beveiligd wordt, nemen migranten die illegaal de grens over willen steken steeds grotere risico’s. En dat in een woestijngebied waar de temperaturen kunnen oplopen tot boven de veertig graden en waar drugsbendes koning zijn. De lichamen van gestorven migranten blijven vaak liggen in de woestijn. Vrijwilligers van de organisatie ‘Eagles of the Desert’, opgericht door migranten, zoeken naar deze stoffelijke overschotten om ze te identificeren. Zo weet de familie tenminste wat er met hun vermiste is gebeurd. Een reportage van correspondent Jurriaan van Eerten.
Terugluisteren via de website van Bureau Buitenland VPRO.
First-time immigrant voters: ‘I now feel one with America’
TUCSON, Arizona – One of the only things Nancy Avila remembers from her childhood in Mexico is being close to her family there. When she was seven years old, her parents brought her from Mexico City to Arizona.
“I arrived in the USA on the fourth of July,” Avila told Al Jazeera. “There was fireworks and parties everywhere, so I remember thinking that this was what life here was like. I was really amazed. But then, to my disappointment, the next day everything was normal again and the fireworks were gone from the streets.”
Retrial to begin for US border agent who shot teen across border
Nogales, Mexico – The street corner where 16-year-old Jose Antonio Elena Rodriguez was shot dead by a US Border Patrol agent six years ago has turned into a shrine.
Every 10th of the month, one or more family members visit the corner to replace the dried-out flowers with fresh ones and light a candle at the cross that marks the spot. It’s on a street called Calle Internacional, next to a dilapidated house where the paint is crumbling off the walls.
De zaak Jose Antonio
In de Amerikaanse staat Arizona heropent een rechtszaak, die nog weleens zeer relevant kan blijken. Zes jaar geleden schoot daar een Amerikaanse grenswacht een Mexicaanse jongen dood, over de grens in Mexico. De jongen, Jose Antonio, zou met stenen gegooid hebben. Het was niet voor het eerst dat Amerikaanse grenswachten zich genoodzaakt zagen dodelijk geweld te gebruiken, maar in het verleden zijn zij altijd vrijuit gegaan. En dat kan in deze zaak anders aflopen. Een mogelijke veroordeling zou dan een belangrijk precedent zijn.