All posts by Jurriaan

Málaga haalt Silicon Valley naar de Costa del Sol

Vanaf het dakterras van Terraza La Merced is het uitzicht spectaculair. Eerst de rommelige daken van de stad, daarachter de heuvel met daarop het Castillo de Gibralfaro: een veertiende-eeuws Moors kasteel. ’s Avonds wordt deze ruïne van onderaf verlicht, waardoor het op een bijna onheilspellende manier boven het centrum van Málaga uittorent. Nadat de eerste mensen hier op het dakterras zijn binnengedruppeld en met een drankje staan te kletsen, introduceert de organisator van het evenement zichzelf.

In een corporate-outfit – trui over een overhemd, haar in een strakke scheiding – vertelt de Duitse Andreas Hofmann dat hij een netwerk van spirituele ondernemers is gestart om gelijkgestemden bij elkaar te brengen. Op een luchtige manier zoals vanavond, met een drankje in de hand uitkijkend over de daken van de stad, maar ook bij cursussen en zo nodig bij een-op-eensessies met Hofmann zelf. Als je hier en daar een praatje maakt, is het nog lastig om gelijk te zien wat deze groep bij elkaar brengt: er is de Roemeense vrouw die op afstand in de IT werkt, er is een Brit die via astrologie voorspellingen doet over de fluctuaties in de bitcoinprijs. En een Poolse twintiger strak in pak vertelt dat hij vanuit een Pools makelaarskantoor hier panden opkoopt om te verhuren, want Málaga is booming.

Lees verder bij Trouw

In de eenzame brandtorens van Portugal

Het belangrijkste is goed te kijken. Simpelweg staan en de horizon afturen: naar de bergen in de verte en de kleine dorpjes, naar de wegen die langs de bergwanden kronkelen en de uitgestrekte bosgebieden in de vallei. En goed kijken, dat heeft Vasco Costa wel geleerd in de 34 jaar die hij in deze afgelegen wachttoren heeft doorgebracht, in een rond metalen kamertje met een doorsnede van een meter of drie.

Waar de leek voorbij een heuvel een opklimmende rookpluim zou vermoeden, weet Costa dat het niets meer is dan een wolk stof, veroorzaakt door werkzaamheden aan een nieuw treinspoor. Of neem die andere rookpluim, daar aan de horizon honderdtachtig graden de andere kant op, daarvan weet hij dat het een fabriek is. Het valt zonder overdrijven te zeggen dat Costa iedere boom en iedere uitstekende rots in het landschap rondom de toren weleens heeft bekeken in al de jaren dat hij hier als brandwacht voor de Portugese Nationale Garde (GNR) werkt.

Lees verder bij Trouw

De dorpskroeg is in Spanje psycholoog en vriend tegelijk

Het is hét moment van de dag. Rond het middaguur druppelen de bewoners één voor één de bar binnen. Een glas rode wijn, een klein flesje bier; na een rustige ochtend moet barvrouw Rebecca Tome Marchel nu opeens in actie komen. Al gauw gonst het aangenaam van de gesprekken in het lokaal. Een rij mannen met grijs haar zit op de barkrukken ontspannen te praten. Bij de ingang staat een groepje, buiten zitten nog wat mensen aan een tafel in de schaduw van het bladerdek zodat ze geen last hebben van de brandende zon. Iedereen die eens in Spanje geweest is, zal het tafereel herkennen: oudere mannen én vrouwen, die zijn neergestreken om in alle rust bij te praten.

“Hier heb je altijd aanspraak”, zegt de 76-jarige Antonio Gonzalez. Vrijwel dagelijks schuift hij voor de lunch even aan, altijd voor een flesje bier, “niets wilds”. De bar heeft een belangrijke sociale functie, en daar is Gonzalez zich donders goed van bewust. Hij was hier immers zelf 33 jaar lang de eigenaar, en zag hoe dagelijks ouderen vanuit de stilte van hun huis naar zijn terras kwamen. “Het zal het weer ook wel zijn”, zegt hij. “In Spanje is het altijd aangenaam om eruit te gaan. Het zonnetje schijnt, dan wil je naar buiten.”

Lees verder bij Trouw

Lokale bevolking wil voorkomen dat de Pyreneeën een toeristisch pretpark worden

De lange latten onder, frisse lucht in de neus, een verbluffend uitzicht over een vallei. En daarna uiteraard hop, omlaag, hangend in de bochten met de adrenaline door je lichaam. Voor velen is er geen betere manier om zich één met de natuur te voelen dan tijdens het skiën: langs de bergwand omlaag, waarbij de versnelling alleen door de motor van de zwaartekracht wordt gegenereerd.

In de Spaanse deelstaat Aragón, op de grens met Frankrijk, vond de deelregering het dan ook een goed idee om twee skigebieden in de vallei bij de rivier Canal Roya met elkaar te verbinden via een nieuwe cabinelift. De skipistes van Formigal en Astún, die ruim vijf kilometer uit elkaar liggen, zouden op die manier eenvoudig te bereiken zijn voor skiërs.

Lees verder bij Trouw

In Barcelona leidden maximale huurprijzen juist tot hogere huren

Het is een terugkerend item in de Spaanse kranten: een zoekopdracht op Idealista – het plaatselijke Funda – om te zien wat je kan huren voor een bedrag à zeshonderd euro in de grote steden. Een paar schamele advertenties van donkere hokjes met hoogslapers verschijnen. Afgezet tegen het minimumloon van duizend euro, wordt al snel duidelijk hoe rampzalig ontoegankelijk de huurmarkt voor veel Spanjaarden is geworden. Economiehoogleraar José García Montalvo is dan ook de laatste om te ontkennen dat Spanje een probleem op te lossen heeft. De vraag is wat hem betreft vooral: hoe?

Als co-auteur van een studie naar de Catalaanse Woningwet die werd ingevoerd in september 2020 met het doel huurprijzen te verlagen, liet Montalvo afgelopen week veel stof opwaaien. De conclusie was kort samengevat: de wet deed een groot deel van de huurprijzen juist stijgen. Doordat huurprijzen een maximum kregen in gewilde delen van de stad, haalden verhuurders in het hogere segment hun woningen uit de markt. De verhuur leverde hen niet meer genoeg op. Als gevolg daarvan daalde het totale woningaanbod, waardoor de huurprijzen in het lagere huursegment en buiten de zone van de maatregelen zijn gestegen.

Lees verder in Trouw

Na de brexit willen inwoners van Gibraltar zélf meepraten over hun toekomst

Gibraltar – Richard Buttigieg is opgetogen. Met een brede glimlach stapt de advocaat in driedelig pak het Madison-building uit, een hoog kantorengebouw in het centrum van Gibraltar. Bij de uitgang maakt hij nog snel een praatje, en ook daarna is het moeilijk om zijn volledige aandacht te krijgen. Links begroet hij iemand, rechts krijgt een vrouw zoenen op haar wangen. Het is niet vreemd in een stad van pakweg 34.000 inwoners, of zoals Buttigieg zelf zegt: “Je moet hier altijd dubbele tijd rekenen voor een wandeling, overal kom je bekenden tegen.”

Zijn vrolijke stemming komt door het nieuws dat het Verenigd Koninkrijk en de Europese Unie een deal hebben gesloten over Ierland. Eentje zonder plotseling hard gesloten grens, zoals gevreesd. Hier in Gibraltar, bij die andere landsgrens waarmee het Verenigd Koninkrijk door de brexit te maken heeft, werd met argusogen gekeken naar wat er rondom Ierland zou gebeuren, als precedent voor deze grens. “Als ze Ierland weten te organiseren, dan lukt het hier vermoedelijk ook”, zegt Buttigieg, terwijl hij voorgaat de trappen op.

Lees verder in Trouw

Het anker ergens anders uitgooien kan het o zo belangrijke zeegras redden

Setúbal, Portugal – Eenmaal in de vaargeul is het vasthouden geblazen. Hier gaat het vol gas met de vissersboot, stuiterend over de golven. Visser Paulo Ribeiro dos Santos heeft er duidelijk plezier in. Nog één keer kijkt hij achterom, of de Nederlandse journalisten niet allang overboord zijn gevallen, en dan gaat er nog nét een tandje bij.

Een van de meereizende biologen wijst naar een drietal overvliegende lepelaars, herkenbaar aan de zwarte achteruitgestoken poten en het witte verenkleed. Maar echt kijken zit er niet in, als we tenminste niet willen dat Paulo alsnog een reddingsmanoeuvre moet uitvoeren.

Lees verder in Trouw

Minister Jetten ziet toekomst in Spaans waterstofplan: ‘Heel indrukwekkend’

Puertollano, Spanje – Het ziet er overzichtelijk uit. Een achttal opslagcontainers waarop groot ‘H2’ staat geschreven, via buizen verbonden aan de fabriek. Daarbinnen, zo wordt tijdens een kleine rondleiding aan minister van klimaat en energie Rob Jetten uitgelegd, wordt het waterstof geproduceerd. Eerst wordt water gezuiverd tot puur H2O, daarna wordt via elektrolyse de waterstof onttrokken. Minister Jetten lijkt in ieder geval verrast. “Dit is stukken groter dan ik dacht”, zegt hij, zodra de rondleiding voorbij is. “Heel indrukwekkend om dit op deze schaal te zien. Niet vergelijkbaar met de kleinere installaties in Nederland.”

We zijn in Puertollano, in de grootste waterstofcentrale van Europa, de tweede ter wereld. Waterstof is een jonge technologie die gebruikt kan worden om energie op te slaan en te vervoeren. Het Iberische plan is om met duurzame energie geproduceerde waterstof grootschalig naar het noorden van Europa te vervoeren, bijvoorbeeld om de industrie in Nederland en het Ruhrgebied draaiende te houden.

Lees verder bij Trouw

De muur van water is goud waard voor surfhotspot Nazaré

Nazaré, Portugal – Het is guur deze zaterdagochtend in januari – de staart van een storm trekt met grauwe miezerregen vanuit het noorden langs de Portugese kust. Maar dat deert de tientallen toeristen niet die vandaag de rotspunt op zijn gewandeld: ze zijn nú hier en willen bij het Fort van aartsengel Michaël uitkijken over het onrustige zeewater. Daar is geen surfer te bekennen, de golven van enkele meters hoogte slaan onstuimig tegen elkaar kapot; het is voorstelbaar dat het water hier hoog kan oprijzen als de omstandigheden daarnaar zijn.

En hoog, ja, dat kunnen de golven hier zeker worden. Record na record wordt langs dit stukje kust verbroken, voor het surfen op de hoogste golf ter wereld – 23 meter, 24 meter, ruim 26 meter: de surfrecords zijn allemaal hier neergezet. Het is te danken aan de vorm van de oceaanbodem voor de kust: een geul die onder water loopt als een canyon, waardoor bij de juiste deining en windrichting de golven elkaar opkloppen tot zulke onmenselijke hoogtes dat je er alleen nog per jetski ingetrokken kan worden. Op eigen kracht peddelen is er niet meer bij.

Lees verder bij Trouw

Madeira wordt overspoeld door chemische drugs

Funchal, Portugal – “Wie gelooft dat cannabis ziektes zoals kanker voorkomt?” Een aantal handen gaat weifelend omhoog, waarna Nelson Carvalho zijn hoofd schudt en vertelt dat dit niet wetenschappelijk aangetoond is. Voor hem is dit de gespreksopener op een mbo in Funchal, de hoofdstad van Madeira, waar hij als hoofd van de lokale drugsinterventiedienst (Ucad) is uitgenodigd om te spreken.

Er volgt een discussie van een uur met de zeventig studenten over drugs en de mythes daaromheen. Carvalho maakt hen aan het lachen, maar schakelt moeiteloos over op wetenschappelijke feiten en praktijkvoorbeelden. Hij praat over synthetische cannabis – drugs die eruitzien als natuurlijke wiet, maar vele malen schadelijker zijn voor lichaam en geest vanwege de hevige chemische toevoegingen. “En nee”, gaat hij verder. “Dat drugs je creatief maken, is een leugen. Je denkt hoogstens dat je creatiever bent.”

Lees verder bij Trouw