Gepubliceerd in de Nieuwe Revu #6 2019
Net na middernacht, op zaterdag 30 mei 2009, wordt Gina Gonzalez door haar man Raul Flores wakker gemaakt. Er staan politieagenten voor de deur, zegt hij. Het stel loopt langs hun 9-jarige dochtertje Brisenia Flores die op de bank slaapt – ze wilde bij de nieuwe hond zijn – en doet open. Voor de deur staan een kleine gezette vrouw en een lange magere man, allebei in camouflagepak. De man heeft een geweer en een pistool; de vrouw, die het woord voert, zegt dat de familie ervan wordt verdacht onderdak te verlenen aan voortvluchtigen.
Zodra de twee zichzelf naar binnen hebben gewerkt, schiet de man Raul Flores en Gina Gonzalez neer. Die laatste wordt in haar schouder en been geraakt, valt op de grond en doet alsof ze dood is. Liggend hoort Gonzalez haar dochter vragen waarom haar vader en moeder zijn neergeschoten. Terwijl de man rustig herlaadt, smeekt het meisje dat hij haar niet doodschiet. Dat gebeurt wel. Ook haar vader sterft.