Het begint buiten op straat. Ook al is het in Spanje normaal echt niet zoals in Nederland met de Oranjegekte, zijn in de uren voor de finale de straten van Madrid gevuld met de rojigualda, de Spaanse rood en gele vlag: hij hangt van balkons, mannen hebben hem als een toga om zich heen geslagen. En uiteraard lopen overal mensen met het voetbalshirt van de nieuwe ster van Spanje, die net zijn zeventiende verjaardag heeft gevierd, Lamine Yamal.
Een paar jochies roepen iets onverstaanbaars vanaf een hotelbalkon en rollen een Engelse vlag uit, wit met een rood kruis, waarna ze gelijk van beneden af de volle laag krijgen. De samenvatting, in beschaafde woorden: Spanje wint toch wel. Hier in de hoofdstad is het anders dan in sommige kustplaatsen die praktisch door Engelsen zijn overgenomen, hier zijn de Spanjaarden echt nog veruit in de meerderheid. Maar toch, die guiris verslaan – zoals de Britten hier heten – dat willen de Spanjaarden wel. De terrasjes zijn op z’n Madrileens overal vol, her en der heeft een kroeg voor het gemak maar een televisie buiten opgehangen.