Het is niet moeilijk het opvanghotel te vinden. Voor de deur staat een grote groep Senegalese mannen, lichtelijk verbaasd om zich heen te kijken. Drie dagen geleden zijn ze per vliegtuig hiernaartoe gebracht en het lijkt of ze het nog steeds niet geloven. De palmbomen, het strand, al die verzorgde huizen van de Costa del Sol die glinsteren in de ochtendzon, het viersterrenhotel waarin ze verblijven: is dit hun nieuwe thuisland?
Een man of vijf is de straat overgestoken om via een steegje het strand op te gaan, waar ze foto’s maken van de rommelige branding. De 42-jarige Boubacar Diame vertelt dat hij uit een dorpje komt. Nadat zijn vader overleed, werd hij als oudste zoon verantwoordelijk voor de familie: zijn moeder, broers en kinderen. In eerste instantie probeerde hij de kost te verdienen met vissen. “Maar de zee is al leeggevist, het is niets meer”, vertelt hij nadat hij op zijn telefoon een filmpje heeft laten zien waarin hij een visnet repareert.